De nummers 1 en 2

Net als vorig jaar was het weer een geslaagd rapidtoernooi.

Er werd met overgave in de vier poules van zes personen geschaakt.

De man tegen man gevechten blonken uit door enthousiasme en gedrevenheid.

Niet iedereen was het gegeven om in korte tijd de beste zet te vinden in complexe stellingen.

Sommigen gingen vol op de aanval en accepteerden alle risico’s die inherent zijn aan die speelstijl. Spectaculaire partijen met wisselende kansen verschenen op het bord en vaak won dan de meest gelukkige.

Anderen kozen eerst voor een hechte verdediging, speelden vervolgens na rustig nadenken logische zetten en zochten zwakke plekken in de stelling van de tegenstander. Toch leverde dit niet altijd de beoogde winst op omdat het matpotentieel pas laat in zicht kwam als de speeltijd al bijna verstreken was. De ook goede schaker met een beter tijdmanagement trok dan meestal aan het langste eind.

Na drie ronden kon in de in de pauze genoten worden van drank en lekkere hapjes terwijl er geanimeerd schaakanekdotes werden uitgewisseld en stellingskenmerken besproken. Ook werd er uiteraard gewoon gezellig gepraat en leuke voorvallen verteld.

De laatste twee ronden vooral stonden in het teken van het besef dat het er nu omging spannen wie winnaar werd in de poule.

Jan van der Veen mocht het genoegen smaken als eerste in de kroongroep te eindigen.

Winnaars in de andere groepen waren respectievelijk Jan Dijkstra, Eric de Groot en Douwe Boersma.

Na de prijsuitreiking keerde ieder met een tevreden gevoel huiswaarts.